Waarom!!

Waarom kan het leven soms zo hard zijn, in mijn vorige blogposten heb ik jullie al verteld dat het een moeilijke tijd was voor ons, vorige week woensdag is op 89 jarige leeftijd de moeder van mijn man en mijn lieve schoonmoeder begraven, dit na een kort ziekbed van slechts een week, dit doet pijn ondanks haar hoge leeftijd en het is toch weer een periode in je leven die je afsluit, maar nog meer verdriet is er met de strijd die de schoonzoon van mijn zus heeft gestreden, gister is hij op 45 jarige leeftijd overleden vader van twee kinderen van 7 en 10 en man van mijn lieve nichtje, in 2010 was bij hem slokdarmkanker geconstateerd, hiervoor is hij toen met succes geopereerd, vorig jaar november heeft hij een nieuwe scan gehad en dat was allemaal goed, echter een paar weken voor de kerst werd hij steeds zieker, afgelopen zondag 6 weken geleden is hij weer opgenomen in Eindhoven waar ze vijf en een halve week geleden te horen hebben gekregen dat zijn hele lichaam vol zat met een hele agressieve vorm van snelgroeiende kankercellen en kregen ze te horen dat hij waarschijnlijk nog 5 a 6 weken had, zolang heeft het dan ook net geduurd, hij heeft hard gestreden om eergisteren de 36e verjaardag van zijn vrouw nog mee te mogen maken, en toen is gister het kaarsje gedoofd heel oneerlijk maar zo is het leven word gezegd maar het is wel keihard zo, zaterdag word hij gecremeerd en hopelijk kunnen we het dan afsluiten en alles een plekje gaan geven, daarom deze keer van mij geen bijdrage voor de Derwent  challenge, maar onze DT leden hebben wel weer hun best gedaan,

Ps zie nu net pas dat die lieve Truus een nieuw lente jasje voor me heeft gemaakt, sorry dat ik het niet heb gezien maar super bedankt,